Jan Paweł II
Jan Paweł II należy do chwalebnego, ścisłego grona Honorowych Obywateli Miasta Warszawa. Urząd postanowił przyznać mu tę nagrodę za jego wybitne osiągnięcia w dziedzinie szerzenia pokoju na całym świecie, a także za przyczynienie się do upadku komunizmu w Polsce i innych miejscach na świecie. Był znanym na całym świecie orędownikiem niosącym pokój, poświęcenie i chęć dialogu z każdym człowiekiem. Urodził się w Wadowicach w 1920 roku, 18 maja. Całe życie uchodził za dobrego człowieka, co zostało docenione, gdy trafił do Watykanu, a następnie wybrany na kolejnego papieża katolickiego. Cechowała go chęć rozmowy z wieloma wyznawcami innych religii, szukania pokoju i porozumienia. Jego wizyty były szeroko opisywane, nadawano im rewolucyjne znaczenia, dzięki którym wiele miało się zmienić na terenie, który odwiedzał. Każde jego orędzie było wysłuchiwane przez szerokie grono odbiorców, uchodził za człowieka dobrego, wyrozumiałego, szukającego porozumienia ze wszystkimi na świecie, nie interesował go własny los, chociaż już w młodości poznał smak ciężkiego życia, kiedy jego miasto ogarnął stan wojny z Niemcami. Ginęli jego przyjaciele, a on sam przetrwał całą wojnę, udzielając się charytatywnie. Jego wybranie na papieża było całkowitym zaskoczeniem, a jego dalsze losy w tej roli były bardzo progresywne dla całego kościoła katolickiego. W 1981 roku, 13 maja dokładnie, Mehmet Ali Agca próbował zabić ojca świętego. Strzelił do niego z bliskiej odległości kilkukrotnie, raniąc go w brzuch oraz rękę. Śledczy ustalili podczas dochodzenia, że zamachowiec celował prosto w głowie. Po postrzale ochrona wynajęta przez Watykan natychmiast zawiozła rannego Jana Pawła II do szpitala, gdzie przeprowadzono na nim operację, która uratowała mu życie. Jednak zamach ten dożywotnio odbił się na jego zdrowiu, przez co nigdy już nie był w pełni swoich sił. Do najbardziej charakterystycznych elementów pontyfikatu papieża należą zdecydowanie często występujące żarty w jego publicznych wypowiedziach, dzięki czemu na zawsze mówiono o nim jak o człowieku, a nie kimś świętym. Wspomniane wcześniej bardzo liczne pielgrzymki ustawiły swoisty rekord w tym zakresie, jeśli mowa o papieżach. Bardzo rzadko inni papieże organizowali zwyczajne msze święte dla wielkich tłumów, a on robił to bardzo często. Nie unikał także bezpośredniego kontaktu z wiernymi.